واژه سکوت * تنهایی = عشق
روزگارم غزل غزل از تو نوشتن بودش
حرفام رو بدون اینکه برات بگم 
همشو نو ، نقش خاطره زدم
سرگردون سایه من بودم 
عاشق تنهایی تو بودی
رسم من حکایت بی کسی بود
رسم تو هدیه واژه سکوت بود
تو حرفها سر گردون واژه ها بودم
اما راه تو راه تنهایی بودش
که نقش راهت کشیده بودی
~~~~ > واژه سکوت * تنهایی = عشق
واژ ه هام سر گردون بی وفایی بودش
ولی حالا مثل تو واژه سکوت رو تو تنهایی تجربه می کنم 
آنچه برام می مونه یک یادگار ِ که با عشق آشناست .
تنهایی راهی به سوی سکوت --- آبی عشق
شدم غزل نو یس تنهایی آدما
در وجودت تنها بودن صدا می کنه تو رو
ولی دلم از غبار بی کسی راز سکوت رو ، رسوا می کنه
رمز من دفتر دفتر از تنهایی نوشتن ِ
رمز تو راهی به سوی سکوت ِ
شاید سهم سکوت تنهایی باشه
ولی سهم من - تو غم ِ واسه تنها شدن
دلم با واژ ه ها تصویر می کشه تنهایی رو
تا راهی به سوی سکوت بشه
سکوت اونو هدیه می کنه به آبی عشق
آره آبی عشق، تو سکوت می شه یادگار
پشت چشای غمگین می شه آیینه پاکی
واسه دل عاشقای غریب ِ تنها 
حالا دیگه نگو که می دونم رمز تنهایی رو
رمز تو - من رفتن تو سیاهی سایه هاست ........
«-- غربت تنهایی من و تو با چشای پاکی، پیوند راه سبز ِ ---»
در حالی که عبور از ثانیه ها را تمدید می کنیم
برهنگامه تنهایی خود نقش ِ خاطره می زنیم
گذر از سایه ها راه من و تو را از هم جدا کرد
نمی دانم آن روز تو از کنار کدامین باد می گذشتی
که اینچنین تو را اسیر سیاهی کرد
سهم من اشک بود ، سهم تو بی وفایی
سهم من عبور از جاده های تنهایی
سهم تو لمس سیاهی
حالا غزل نویس تنهایی منم
با اشک سکوت رو برات می سازم یک واژه
می نویسم برات ---» اینو بِدون
سهم من- تو غربت تنهایی با چشای پاکی، پیوند راه سبز ِ --»
عشق * تنها غریبی است که با * سکوت* می ماند
با صدایی که حاکی از صدای آشنایی است
غریبی از سکوت می گوید
از گم شدن عشق تو غبار دلتنگی
آره غزل نویس پشت چشای خیس
مرور واژ ه های غمه
یاد ِتو تو خاطرات گذشته پر میزنه
اما دل ما رنگ حقیقت ر و نداره
حالا پشت غبار غم دلا
عشق * تنها غریبی است که با * سکوت*می ماند
ولی ما سرگردان سایه ها رنگ عشق رو می رباییم
عشق ، سکوت ، یک پر پرواز
تو لحظه های تنهایی
وقتی واژه ها باهات همدم دل شکسته ات می شه
اونوفت هستش که پا به دنیای سکوت میذاری
اونی که اومد و رفتش من ، تو رو با سکوت آشنا کرد
در این دنیای پر رمز و راز سکوت شد
تنها همدم من ، تو تو دنیای دورنگی صداقت .
چشات اشک غم رو مخفی واژه ها کرد
واژ ه ها وقتی به قلم اومدن که
تعبیر سکوت تنها یک دل تنگ بودش
که واژه عشق رو برا ی یک پرواز ، تو لحظه های غریت می سرود
در تنهایی فصل سرد ، اشک بی کسی تو مژگان چشات پنهون می شه
در پیچ وخم جاده ها ، تو غربت تنهایی
تنها همدم مرور خاطرات غمه
در فصل سرد جدایی حقیقت
غزل غزل نوشتن از واژ ه های بی کسیه
تنها یادگار تو - من زخم غمه
وقتی دلت تنگ می شه واسه رفتن
اشکات تو چشات واسه واژه ها حرفها داره
در تنهایی فصل سرد ، اشک بی کسی
تو مژگان چشات پنهون می شه
اشک دلتنگی تو غبار چهره ات مخفی میشه
تا واسه آدما قصه تکراری موندن نشه
آرامش سکوت
وقتی به اوج غم رسیدی ، سکوت تو را با واژه های حرفهای تنهایی آشنا کرد . واژه ها با رفتنت عشق را در بدی حادثه شکستند. تنها یادگار چشای خسته تو آرامش سکوت بود. حالا ما موندیم ، دختر غزل نویس بی کسی ها واژ ها مون می رسه به نگاه سکوت تو ولی سایه ها اونو می دزدن تا بشه فراموشصدای تو در تنهایی غم، یادگار لحظه های بی تو بودنِ
در مرور واژه های تنهایی غم
صدات یادگارِِِ لحظه های بی تو بودنِ
تو جاده های فریاد بی کسی
اشک زلال رفتنه
آره بی تو سرودن گریه تنهایی
غبار خاطرات غمه
صدای تو در تنهایی غم
یادگار لحظه های بی تو بودنِ
ری را ـ تنها
در تنها ترین دیار بی کسی چشای خسته بودش تنها یادگار
حالا از گذر ثانیه ها عبور می کنم تا بنویسم حرفی دیگر
ولی از این همه تنها ، فقط واژه ها هستند که سروده می شوند
************************
تنهایی بود قسمت هر عاشق وفادار
برای تو چه بنویسم که باشد یادگار
حرف من ، تو سرودن تنهایی بودش
تنها یادگار من ، تو بی وفایی بودش
حالا دیگه عهد و وفا مونده یادگار روزای گذشته
در تنها ترین دیار بی کسی
چشای خسته بودش تنها یادگار
ری را
یک روز رسم وفا
با اومدنم شدی
همه راز
برای همه بودن ها
همه عشق در راه صداقت
برام آوردی
یک روز رسم وفا
تنها ترین ستاره
سلام
امروز دوباره یک فرصتی برای تنها ترین ستاره پیش اومده
برا اونا می نویسم که تنها تر از روزای قبل هستند
حالا آدم قدر لحظه های تنهایی رو می فهمه ؟
در آخر می نویسم.......
حالا اشک حاصل یک پرواز هستش بودن یا نبودن لحظه ها رو خط می زنه .....
تنها ترین ۲
بعداین مدت سرودی حرفی تازه
برای بودن یک ستاره
حرف عشق برای تو فقط حرف رفتن شده
افسوس که چشات
پر بسته شدهمونده ازت یک یادگاری
اونم حرف تازه برای چشای آبی عشق
تنهایی روزای تنها بودن
اگه حرفی برا موندن سروده شده
اونم در لحظه رفتن هستش
که حرفها به قلم می آید
حالا حرفی نمونده
چون تنهایی روزای تنها بودن
اولین قصیده عشق من تو ما شده